"BESNILO" – INTERTEKSTUALNI LAVIRINT

doi:10.19090/zjik.2015.5.149-158

DOI: https://doi.org/10.19090/zjik.2015.5.149-158

Ključne reči: intertekstualnost, metaproza, semiotički roman

Apstrakt

Uspostavljajući intertekstualne relacije dobijamo znatno bogatiji spektar tumačenja svih tekstova koje dovodimo u vezu. Na taj način ih dvosmerno dočitavamo, jer prateći piščev asocijativni kod upotpunjavamo značenja Besnila smislom i značenjem teksta sa kojim ga dovodimo u vezu, ali istovremeno bogatimo i značenje tog i svih tekstova koji su na bilo koji način implicirani u romanu. U tom smislu poetika postmodernističkog semiotičkog romana podrazumeva otvoren tekst podložan asocijativnom osmišljavanju i dopunjavanju, sa velikim brojem mogućih rešenja i značenja, zavisnog isključivo od književne kulture čitaoca koji stupa u dijalog sa tekstom (a time i njegovim piscem), kao i sa svim pročitanim tekstovima koji predstavljaju njegovu ličnu duhovnu svojinu.

Reference

Bahtin, Mihail. 1989. O romanu. Beograd: Nolit.

Borhes, Horhe Luis. 1999. Iščekivanje i druge priče. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.

Bulgakov, Mihail. 2004. Majstor i Margarita. Beograd: Novosti.

Defo, Danijel. 2005. Godina kuge. Beograd: Stubovi kulture.

Hačion, Linda. 1996. Poetika postmodernizma. Novi Sad: Svetovi.

Juvan, Marko. 2013. Intertekstualnost. Novi Sad: Akademska knjiga.

Kami, Alber. 1966. Kuga. Beograd: Prosveta.

Lukić, Jasmina. 2001. Metaproza: čitanje žanra. Beograd: Stubovi kulture.

Oraić-Tolić, Dubravka. 1990. Teorija citatnosti. Zagreb: Grafički zavod Hrvatske.

Pekić, Borislav. 2004. Besnilo. Beograd: Novosti.

Stojanović, Milena. 2004. Književni vrt Borislava Pekića – citatnost i intertekstualnost u negativnim utopijama. Beograd: Institut za književnost i umetnost.