POSTMODERNI PEJZAŽI U KLANICI PET

Apstrakt

Klanica pet je vrlo složen postmoderni roman, koji, na površini, ima cilj da ispriča priču o bombardovanju Drezdena; međutim, ovaj roman treba posmatrati kao nešto mnogo više od običnog istorijskog romana. Tvrditi da je istorija i samim tim stvarnost, dok istovremeno go- voriti da to nije u potpunosti tako jeste ono što Linda Hačion naziva istoriografskom metafikcijom. Prezentacija i ideja stvarnosti i metafikcije verovatno su najznačajniji pojmovi ovog romana. Rat je haos, i naracija je haotična; Vonegat pravi paralele između Drugog svetskog rata i Vijetnamskog rata uz pomoć putovanja kroz vreme tako što skače iz jednog vremenskog okvira u drugi, iz jednog rata u drugi, čime stvara nelinearnu priču. Umesto da pokuša da odgonetne smisao haosa, Vonegat ga prihvata i njime oslikava izlomljenost sveta. Dok dekonstruiše ustaljene pojmove tradicionalnog pripovedanja, on uspeva da pronađe „američki glas“, koji je sposoban da ispriča priču o američkom društvu.